Vanaf 1 juli 2017 is de “Wet late betalingen” in gegaan. Deze wet is bedoeld om een einde te maken aan het zonder consequenties kunnen afdwingen van lange betaaltermijnen door grote bedrijven aan hun leveranciers in het MKB en zzp’ers.
Wat verandert er?
De wet die per 1 juli 2017 in is gegaan verbiedt betaaltermijnen langer dan 60 dagen tussen grote ondernemingen en leveranciers in het MKB en zzp’ers.
Overeenkomsten met een langere betaaltermijn dan deze 60 dagen zijn nietig en dus niet geldig.
De langere betaaltermijn wordt daarnaast van rechtswege omgezet in een betaaltermijn van 30 dagen, wordt de factuur niet betaald binnen 30 dagen dan is er automatisch een schadevergoeding verschuldigd van de wettelijke handelsrente. Deze bedraagt momenteel 8% per jaar en kan tot 5 jaar na afloop van de betaaltermijn worden gevorderd.
Hoe was het geregeld tot 1 juli 2017?
Op grond van een Europese richtlijn was de reguliere betaaltermijn 30 dagen. Hier konden bedrijven onderling onder bepaalde voorwaarden van afwijken.
De praktijk was echter dat met name de grote bedrijven betaaltermijnen hanteerden van meer dan 60 dagen waardoor de kleine leveranciers soms in liquiditeitsproblemen konden komen. Om de klantrelatie goed te houden kon de kleine leverancier hier weinig of niets aan veranderen.
Wanneer geldt de nieuwe wet?
De nieuwe wet geldt voor alle overeenkomsten die vanaf 1 juli 2017 worden aangegaan.
Voor bestaande overeenkomsten geldt een overgangsregeling van 1 jaar, vanaf 1 juli 2018 moet alle bestaande overeenkomsten aan de nieuwe wet voldoen.
Wat is een grote onderneming?
Een onderneming wordt als groot aangemerkt als 2 jaar achter elkaar (balansdata) voldoet aan minstens 2 van de 3 onderstaande voorwaarden:
- waarde van de bezittingen (activa) op de balans is meer dan € 20 miljoen
- de omzet (netto) over dat jaar is meer dan € 40 miljoen
- gemiddeld aantal werknemers over een jaar is meer dan 250 werknemers
De officiële wettekst vind u hier